Twee deelnemers hebben het thema van de les vanavond ingebracht. “Volg je hart”. Mooi, zei ik. Ik ga er een fijne les mee maken. Toen wist ik niet, dat het door hen ingebrachte thema over mij zou gaan… over waar ik nu persoonlijk mee bezig ben.
Het komt steeds naar voren; in wat ik lees, in wat ik hoor…. (vanmorgen nog in een webinar) Wat wil het universum mij zeggen?
Vertrouwen
“Volg je hart”, het klinkt zo simpel… maar zo voelt het niet. Als ik me voorstel dat ik mijn hart volg, dan voelt het licht, als ik me voorstel wat ik ervoor mag doen, dan voelt het zwaar.
Wat heb je er voor nodig? vroeg mijn vriendin gisteren. Vertrouwen, zei ik… Vertrouwen van wie? Dit raakt me… het raakt aan een diepe wond, ontstaan in het verleden. Ontstaan, omdat ik toestond, dat iemand me het gevoel gaf, dat ik niet goed genoeg was. Met tot gevolg…. Ik had geen vertrouwen meer in mezelf. Ik was mijn zelfvertrouwen kwijt.
De emotie komt omhoog, ik voel mijn hartslag… mijn adem hoog in mijn borst. Mijn lichaam wijst me waar ik moet zijn. Ik laat het toe, geef er ruimte aan en voel. Wat mag ik onderzoeken?
Het is geen fijn gevoel en toch ben ik blij dat dit gebeurt. Doordat dit me nu raakt is er ook weer een kans om deze pijn verder te transformeren.
Zo werkt helen. Je eigen lichaam weet hoe het moet, daar mag je op vertrouwen. Na het contact maken en voelen, kan je loslaten en maken oude overtuigingen plaats voor nieuwe.
Mijn ervaring, met deze specifieke pijn, is dat het steeds minder scherp wordt en dat ik m als een ui afpel. Eerlijk gezegd dacht ik dat ik dit al achter me had gelaten…
Toestemming
Vanmorgen ben ik de dag begonnen met een meditatie, zoals ik dat elke dag doe.
Als het stiller in me wordt – als het ‘innerlijke gedoe’ gaat liggen – dan hoor ik weer het fluisteren van mijn hart. “Toestemming” hoor ik… en ik ervaar wat dit woord met me doet.
Natuurlijk! Ik wacht op toestemming van een ander om mijn hart te volgen, maar geef ik mezelf eigenlijk wel toestemming?
Ik, alleen ik, beslis over het wel of niet volgen van mijn hart. Het is mijn leven en ik neem hier zelfleiderschap en verantwoordelijkheid over. Onder het vertrouwen ligt toestemming, de toestemming die alleen ik, aan mezelf kan geven. Als ik mijn hart volg, dan ben ik op mijn best. Voor mezelf en iedereen om me heen.
Ontvangen
Als ik mijn hart volg, dan zet ik ook de energie in beweging naar ontvangen. Als ik zelf toesta, dan pas kan ik ook alles ontvangen wat er voor me is.
En ja…. ik voel ook angst. Ik laat het er zijn, zonder dat ik me erdoor laat leiden. De toestemming om mijn hart te volgen geef ik mezelf… Wow, dat voelt lekker licht!
Mijn mantra vandaag:
Vertrouwen, toestaan, ontvangen
En jij? Volg jij je hart?
Liefs, Bea