Van mens tot mens;
“Ik weet dat het soms leeg voelt, alsof het leven je ontglipt
Dansend voor je, maar net buiten bereik
Ik weet hoeveel pijn het doet om daar te zijn
In de kloof tussen wie je bent en hoe je zou willen zijn
En hoe moeilijk het soms is om een stap te zetten, zonder te weten wat er komt
Dat het leven je soms verlamt
Ik weet dat je soms met ingehouden adem je leven onder controle probeert te houden
Dat je vergeet jezelf in de stilte te ontmoeten en daar te voelen en te ademen
Dat je vergeet hierheen te gaan, uit angst de controle te verliezen
Dat je vergeet dat er veiligheid in je zit
Ik weet dat er delen van jezelf zijn die je afkeurt
De delen die het plezier wegnemen en waar je mee worstelt
Ik weet dat je ze af en toe bezoekt
In de hoop dat ze op de één of andere manier vanzelf verdwenen zijn
Ik weet ook dat je de zon op je huid hebt gevoeld
Het leven vol vertrouwen hebt ingeademd
Ik weet dat je puur geluk hebt ervaren, vibraties in al je cellen als je daar bent
Een plek van gelukzaligheid
Dat je weet dat dit is wie je in essentie bent
Maar dan komen weer de schaduwen die aan je voeten trekken
en je weer naar beneden halen
Naar het donkere landschap van angst en twijfel
Waar je het gevoel hebt dat je de dans van deze twee werelden nooit zult ontgroeien
Ik weet dat je kunt zien hoeveel je al bent gegroeid
Dat je soms voelt dat je vleugels hebt
Dat je gelooft dat het leven vòòr je werkt, niet tegen je
Dat je boven je donkere schaduwen uit kunt stijgen
Dat je vrij bent
Ik weet dat je tussen deze twee werelden beweegt
Tussen het donker en het licht
Tussen vertrouwen en twijfel
Tussen liefde en angst
Tussen expansie en weerstand
Tussen controle en veiligheid
Tussen zonovergoten ochtenden en donkere bossen…
Je bent mens, lief mens
Je mag op beide plekken zijn
Je faalt niet omdat je soms verdwaalt
Je doet het goed
Je bent mens en er is niets mis met je
Wees mild als er twijfel komt
Als de angst verstikt en weerstand en controle toeneemt
Als het donker en koud wordt
En wanneer eenzaamheid je verblindt
Wees lief voor jezelf en veroordeel jezelf niet
Geef liefdevolle aandacht aan jezelf op donkere plekken
Voel en adem er liefde en licht naartoe
Het donker geeft je de kans om naar die plekken te gaan waar je niet naartoe durft
Daar waar we onszelf de liefde ontzeggen, hebben we die het meest nodig
Verdriet, pijn of angst kun je niet loslaten door ze uit de weg te gaan
Wel kun je ze transformeren door ze toe te laten en te doorvoelen
Wees lief voor jezelf als ze komen
Ze verdienen mèèr liefde
Niet minder
Het donker, het dient je
Het leert je om jezelf de liefde terug te geven die je ergens verloren bent.”
Met veel compassie, liefde en licht,
Bea