Nee, dit gaat niet over een uitstapje naar een Waddeneiland. Dit gaat over een dag of 2, waarin ik me helemaal loskoppel van alles en iedereen. Waarom? Om even een afstand te creëren tussen mij en de wereld om mij heen. Als ik afstand neem, kan ik de dingen namelijk veel beter zien. Ik noem dit: mijn eiland-dag.
Buitenwereld verkleinen
Ik maak mijn buitenwereld zo klein mogelijk; Geen telefoon, geen laptop, geen tv, ik luister weinig naar muziek en lees ook bijna niet en er zijn geen mensen om me heen. “Wat blijft er dan over hoor ik je denken”. Nou,….. ikzelf en alles wat er op dat moment is!
Dit is voor mij een manier om mijn binnenwereld te vergroten en voor mezelf te zorgen. Als alle afleiding wegvalt…. als er niets is waar ik me mee bezig hoef te houden… niemand om voor te zorgen, dan ontstaat er meer ruimte voor mezelf. Dan kan ik er niet omheen de signalen op te merken, die mijn lichaam me geeft. Natuurlijk is het belangrijk om altijd alert te zijn op de waarschuwingen van je lichaam, alleen kan het geen kwaad om hier extra tijd voor te maken.
Mijn dagen vul ik met zo min mogelijk doen. Ik kijk niet op de klok, ik eet als ik trek heb, ik slaap als ik moe ben, ik mediteer, doe wat yoga, ga de natuur in. En deze dagen zijn ook een moment van reflectie.
Ik volg mijn gevoel en leef van moment tot moment.
Lummelen
Het is altijd even afkicken, maar de tijd nemen om te lummelen is heel goed voor me; helend. Zo geef ik mijn lichaam en mijn geest de tijd en de ruimte om te herstellen van een overdosis aan prikkels en stress.
Hoe belangrijk het ook voor je is om dingen bewust te doen; met je hoofd en je lichaam tegelijkertijd hetzelfde te doen, het is ook belangrijk om soms je gedachten even helemaal te laten gaan en je aandacht niet te richten. Dit bevordert namelijk je creativiteit. Ook geeft het ruimte aan ingevingen, zo kunnen dingen je opeens weer te binnen schieten en krijg je opeens geweldige ideeën. En natuurlijk is voor je uit staren en je gedachten op nul zetten ook gewoon lekker, en het ontspant.
Alleen zijn
Afgelopen weekend was het weer “eiland tijd”. Mijn lief was een weekend naar zijn dochter en ik had het rijk alleen thuis. Heerlijk! Hoe lief ik hem ook vind, ik ben ook graag op mezelf. Ik keek er echt naar uit. Het was alweer een tijdje geleden en dit soort dingen zijn toch makkelijker in te plannen als je niet samen woont.
Ik wil eerlijk toegeven dat ik het begin van mijn eiland-weekend lastig vond. Buiten dat de buren een feestje hadden en er veel geluiden waren, was ik zelf ook erg onrustig. Ik accepteerde de onrust en stelde vast dat dit was waarmee ik begon en liet het er zijn. De overgang van doen naar zijn was groot. Ik pakte uit reflex en verveling steeds mijn telefoon (die uit stond), om deze vervolgens weer weg te leggen. Stilzitten kon ik niet en dat heb ik geaccepteerd. Ik stond steeds op… om iets te drinken of te eten te pakken, kaarsjes aan te steken, kaarsjes te verplaatsen… van alles. Toch maar wat muziek opgezet om de muziek uit de buitenwereld minder dominant te laten zijn.
Uiteindelijk ben ik mijn voeten gaan masseren met etherische olie en kwam er langzaam meer rust.
Moeiteloos nietsdoen
Dag twee had ik bij uitzondering iets gepland. Toch wat afleiding en vermaak. Ik ben naar een gongbad meditatie gegaan. Wow….. wat een ervaring!
Geluid kun je heel goed voelen in je lichaam, vooral als je ontspannen bent. Op een gegeven moment rolden er tranen over mijn wangen. Alles in mij was aangeraakt.
Eenmaal thuis ben ik even op de bank in slaap gevallen. Ik viel gewoon om.
De hele verdere dag ben ik in een heerlijke flow geweest. Ik had de omschakeling van doen naar zijn gemaakt. Ik heb een uur onder een boom gezeten en gelegen… door de blaadjes naar de lucht gestaard, geluisterd naar het geluid van de wind door de bomen en me verwonderd over alle verschillende kleuren groen. Ik voelde me verbonden met mezelf en alles wat ik zag en wat ik niet zag. Thuis heb ik een vuurtje in de tuin gemaakt en naar de vlammen zitten kijken. In bad gezeten, wat yoga gedaan en gemediteerd… Moeiteloos niets doen. De dag vloog om en ik heb ‘s nachts heerlijk geslapen.
Terug schakelen
En de volgende morgen zat het er al weer op. Ik ging weer aan het werk en René kwam weer thuis uit Engeland.
Net zoals de omschakeling in het begin lastig was, vond ik het ook weer moeilijk om het “gewone” leven weer op te pakken. Ik zat er net lekker in! Het weekend heeft me goed gedaan. Mijn batterijtje is weer opgeladen. Ik ga het gauw weer doen… en dan iets langer… ik heb het gemist.
Een mooie les
Waarom ik hier ooit mee ben begonnen? Het was nodig…. Ik was een alleenstaande moeder met 2 kleine kinderen. Er waren veel ballen in de lucht te houden; een gezin in je eentje, mijn onregelmatige werk als ZZP-er, huis en tuin, sociale contacten en tussendoor ook mijn falende huwelijk verwerken. Ik raakte overspannen. Mijn lichaam schakelde mij uit. Ik had niet naar de signalen geluisterd en ik was mezelf voorbij gelopen. Pas als er tijd over bleef, zorgde ik voor mezelf…. Hoezo je prioriteiten niet op orde hebben?! Nu moest ik wel gaan onderzoeken waar mijn behoefte lag. Een mooie les waar ik nu dankbaar voor ben.
Ik ben zo blij dat ik nu wel goed voor mezelf zorg! En het mooie is; ik doe niemand tekort door eerst voor mezelf te zorgen. Ik heb juist meer waarde voor de mensen om mij heen als het goed met me gaat. “You can’t pour from an empty cup”.
En jij, lieve jij? Zorg jij voor jezelf? Neem jij de tijd om stil te staan bij wat je lichaam je aangeeft? Luister je naar de waarschuwingen? En als je de signalen opmerkt, stel je jezelf dan de vraag: Wat wil dit mij zeggen?
“Luister vaker naar je lichaam in plaats van naar je hoofd, want deze is veel slimmer”.
Liefs, Bea